9. آسایش و خدمات در سطح میکرو

وقتی مقیاس برنامه‌ریزی به یک دقیقه کاهش می‌یابد، طراحی شهری برای شکل‌دهی مناظر خیابانی و مناظر یک محله تلاش می‌کند. طرح‌های پیاده‌روی، طرح‌های جداکننده جاده، استفاده از انرژی خورشیدی برای روشنایی خیابان‌ها در شب، نقاط حمل و نقل، تفکیک ترافیک، مسیرهای دوچرخه‌سواری، پوشش گیاهی، درختچه‌ها و غیره همگی جزء لاینفک برنامه‌ریزی خرد هستند. طراحی زیرساخت های عمومی در طول سال ها پیشرفت کرده است و نیازها و مقررات را بر اساس زمینه سایت و رفتار عمومی اصلاح کرده است. فضاهای عمومی نیز باید شروع به شناسایی گروه های کاربری مختلف و طراحی برای کمک به هر یک از این گروه ها کنند. به عنوان مثال، بسیاری از فضاها هنوز برای افراد دارای معلولیت غیرقابل دسترس هستند و بسیاری از شهرها شروع به تغییر زیرساخت های خود برای ارائه خدمات به معلولان کرده اند.ذهن و هوش

                            

10. محله های عابران پیاده

اگر خیابان ها از دست مردم گرفته شود، شهرها زائد هستند. زمانی که وسایل نقلیه بر خیابان ها مسلط می شوند و باعث می شوند ساکنان در حاشیه تردد کنند، فضای ظالمانه ای را برای کاربران ایجاد می کند. شهر برای استفاده و لذت بردن مردم است، اما زمانی که این لذت با خطر سنگین از دست دادن جان خود ارائه می شود، ارزیابی مجدد سیستم های موجود ضروری است. این نگاه به گذشته انقلابی را برای محله های دوستدار پیاده راه آغاز کرده است. این محلات اساساً تمام خدمات و منابع لازم (مانند فروشگاه های مواد غذایی، لوازم پزشکی، مدارس، پارک ها، و غیره) را در فاصله کمی از محل اقامت قرار می دهند. چراغ های خیابانی، مبلمانخیابانی، گذرگاه ها و غیره همگی جزء لاینفک این سیستم هستند. برخی از شهرها تیرهای هوشمند را معرفی کرده اند که تیرهای چراغ برق با نظارت دوربین مداربسته، یک ویژگی SOS، هستند. توسعه فردی

هدف طراحان این است که فضاهای عمومی را به طور کلی برای همه ایمن کنند و این را می توان با تلفیق طراحی و فناوری با هم انجام داد.